در قرآن کریم درباره ویژگی های جسمانی انسان آیات زیبا

و فراوانی وجود دارد که امروزه از منظر علم

پزشکی جالب توجه می باشند. خداوند متعال دستور داده است

که به بعد جسمانی انسان توجه

داشته باشیم: «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ»1؛

«انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است». اين

نگريستن افق هايى از معرفت را در برابر انسان مى گشايد

، چه از اين طريق به حقيقت خود پی می

برد که از مایعی پست و بی مقدار خلق شده است:

«أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهين »2 و از همان ابتدا

موجودی مخلوق و وابسته به پروردگاری است که

نیازهای او را برآورده سازد و بدین ترتیب از تاريكي

هاى غرور و كبر و خود بزرگ بينى خارج می شود

و به نور واقعيت و فروتنى در برابر خالق خود راه

میيابد. 

و نيز با نظر كردن به آغاز پيدايش بداند که معاد امکان پذیر است

و خدایی که برای بار اول این موجود را

خلق کرده، بار دیگر نیز بر این امر توانا است و مرگ پایان کار نیست:

«أَ وَ لَمْ يَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ

نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ

نَسِيَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَميمٌ قُلْ يُحْييهَا

الَّذي أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَليمٌ»3؛

«مگر آدمى ندانسته است كه ما او را از نطفه اى آفريده

ايم، پس بناگاه وى ستيزه جويى آشكار شده است.

و براى ما مَثَلى آورد و آفرينش خود را فراموش

كرد گفت: چه كسى اين استخوانها را كه چنين پوسيده است زندگى مى بخشد؟

بگو: همان كسى

كه نخستين بار آن را پديد آورد و اوست كه به هر [گونه ] آفرينشى داناست».

به این ترتیب توجه بعد جسمانی، می تواند مقدمه ای باشد

برای توجه به بعد روحانی انسان و

معرفت نفس که در معارف ما به عنوان پرسودترین معارف نام برده شده است:

«مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ

عَرَفَ رَبَّه »4؛

«هر کس که خود را شناخت پروردگارش را شناخته است».

این مسائل از این حقیقت

نشأت می گیرد که خداوند متعال جان انسان را جایگاهی

برای آیات انفسی خود قرار داده در کنار آیات

آفاقی که در سراسر هستی پراکنده اند:

«سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في  أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ

أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى  كُلِّ شَيْ ءٍ شَهيد»5

؛ «به زودى نشانه هاى خود را در اطراف جهان

و در درون جانشان به آن ها نشان مى دهيم

تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است آيا كافى نيست

كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است؟».

ادامه مطلب...

اسرار شیمی در قرآن و نهج‌البلاغه

اگر می‌خواهی به وسعت حکمت آفریدگار و کوتاهی دانش آفریده‌ها پی ببری، نگاه کن به آنچه در دریاها وجود دارد، از انواع ماهی‌ها و صدف‌ها و موجودات دریایی بی‌شماری که بشر با وسایل جدید، کم کم به منافع آن آگاه می‌شود.

لایه های جو و نقش آن

ثم استوی الی السماء: بقره آیه 38

با توجه به آیه فوق که آفرینش آسمان‌های هفت‌گانه

را به عنوان نعمت الهی بر شمرده، به دنبال و به تبع

آفرینش زمین ذکر می‌کند و نیز با توجه به آیات 15 و 32 و 11

سوره‌های نوح و انبیاء و فصلت و آیاتی دیگر در این زمینه،

به همراه قسمتی از خطبه 202 نهج‌البلاغه که در قبل به آن اشاره شد

در اینجا به این نعمت الهی و ویژگی‌های لایه‌های جو می‌پردازیم.

به احتمال قوی این هفت آسمان، همان طبقات هفت‌گانه هوا

و اتمسفر زمین است که دانشمندان تا کنون،

پنج طبقه آن را کشف کرده‌اند؛ و بسا ممکن است

همین پنج قسمت، در واقع هفت طبقه باشد که

آرتوبسیر رئیس کرسی ژئوفیزیک و معاون تحقیقات هسته‌ای

دانشگاه نیویورک درباره این طبقات هفت‌گانه چنین می‌نویسد:

جو زمین مانند پیاز از چندین لایه تشکیل شده است

که انسان در کف این اقیانوس بی‌کران از هوا زندگی

می‌کند؛ که یکی از روش‌های لایه‌بندی جو از نظر وضعیت

دمایی بصورت زیر می‌باشد:

1- تروپوسفر: هوای پیرامون زمین، که تا ارتفاع 10 کیلومتر

، تشکیل ابر و تغییرات جوی و پرواز هواپیماها در همین قشر

از هوا صورت می‌گیرد و دراین قشر، با افزایش ارتفاع، دمای هوا بطور منظم کاهش می‌یابد.

2 و 3- استراتوسفر: که خود، دو قشر مجزا است

و در قشر دوم آن، لایه اوزن «o3» است که با جذب

اغلب اشعه ماوراء بنفش خورشید، حیات را در روی

کره زمین، امکان پذیر می‌سازد، اما متأسفانه این قشر

محافظ کره زمین، توسط ترکیباتی از قبیل کلرو فلوئورکربن

cfc درمعرض نابودی می‌باشد.

4- مزوسفر یا میان‌کره: در ارتفاع حدود 80 کیلومتر می‌باشد

و دمای این قشر بسیار سرد است که این قشر از جو،

سنگ‌های آسمانی را تبدیل به خاکستر می‌کند، یعنی

سپر و سقف مستحکمی است برای محافظت ساکنان زمین در برابر سقوط سنگ‌ها

و تیرهای شهاب آسمانی. دقیقاً مصداق آیه

«و جعلنا السماء سقفا محفوظا»

5- ترموسفر یا (دما کره): که تا حدود 550 کیلومتر ادامه دارد و باعث یونیزه شدن گازهای جو توسط تشعشعات خورشیدی می‌شود.

ادامه مطلب...

آهن

و انزلنا الحدید فیه باس شدید و منفع للناس (حدید/ 25)
«و آهن (و پولاد و دیگر فلزات) را که در آن هم سختی و کارزار و هم منافع بسیار بر مردم است»
و آهن را نازل کردیم. در آن نیرویی فوق العاده زیاد و بهره وری هایی برای مردم وجود دارد.

- نکات آیه:

1. آهن نازل شده.
2. نیروی موجود در آهن فوق العاده زیاد است.
3. انسان از آهن بهره وری دارد.

1. آهن نازل شده:

آهن چگونه و از کجا نازل شده؟

آهن و عناصر اصلی دیگر هر کدام در دمای مشخصی درست می شوند. آهن ازجمله عناصری است که در ستاره های خیلی بزرگ تر از خورشید درست می شود، برخی از عناصر نیز در گرمای پس از انفجار اولیه درست شده اند.
1. وقتی کشش جاذبه در مرکز ستاره دمای گرما را به بالای 170 میلیون درجه به بالا می برد یک سری امتزاج های جدید آغاز می شود. هسته های هلیومی ذوب می شوند و عناصر سنگین تری را درست می کنند که در وحله اول کربن و اکسیژن است.
2. وقتی نیروی جاذبه دمای عنصر کربن را به 700 میلیون درجه می رساند امتزاج جدیدی آغاز می شود که کربن به نئون و منیزیم تبدیل می شود. در قشرهای بیرونی تر آن که دمای حرارت کم تر است تبدیل هلیوم به کربن و هیدروژن به هلیوم ادامه پیدا می کند.
3. وقتی دمای حرارت در مرکز هسته به یک و نیم میلیارد درجه می رسد اتم های نئون آغاز به ذوب شدن می کنند و اکسیژن و منیزیم بیش تری را ایجاد می کنند.
4. وقتی دمای حرارت بالای دو میلیارد می رسد اتم های اکسیژن به هم فشرده تر ذوب می شوند و به سیلیکون و گوگرد تبدیل می شوند. این عناصر به وسیله قشرهای عناصر متحد المرکز اکسیژن، نئون، کربن، هلیوم و هیدروژن احاطه شده اند.
5. فشار ناشی از اضمحلال هسته ای دمای حرارت را بالای 3 میلیارد درجه بالا می برد و در مرکز فشرده شده، سیلیکون و گوگرد را به کره ای از آهن تبدیل می کند که تقریبا 1/44 جرم خورشید می شود. به دلیل ساختمان هسته ای آهن که اجازه نمی دهد اتم ها ذوب و مضمحل شوند و عنصر سنگین تری درست شوند، این آخرین واکنش است که می تواند در مرکز ستاره رخ بدهد.

ادامه مطلب...